Furor Teutonicus blog | over | volg | teuto | lyme | archief | doneer | todo
🕰️
  ⬩  
✍️ Evert Mouw
  ⬩  
⏱️ 6 min

Terug uit Minnesota; IPHIE, Lake Superior en kano’s, afstuderen, KMA, werk

Beste kennissen, vrienden en familie, en andere geïnteresseerden,

Al een paar weken ben ik terug in Nederland, maar door omstandigheden in de familie en door de introductieweek van de universiteit Leiden (waar ik hielp bij Levitas) kwam het er niet van eerder een berichtje te geven. Hierbij een “status update” uit mijn persoonlijke leven.

Een bezoek aan de universiteit van Minnesota

Meerdere universiteiten in de wereld geven de opleiding (Bio)Medical Informatics of Health Informatics. Ze werken samen en organiseren bijeenkomsten (master classes) waarbij een aantal geselecteerde studenten en staf samen een programma volgen. Via het AMC, waar ik Medical Informatics studeer(de) en geselecteerd was voor het zgn. TOP programma, werd ik naar Minneapolis gestuurd waar dit jaar die bijeenkomst van bijna een week lang zou plaatsvinden. Ik vloog via IJsland en kwam aan in een warm, zonovergoten Minneapolis.

iphie logo

IPHIE staat voor “International Partnership for Health Informatics Education” en wordt ook wel geschreven als IΦE. Algemene, maar verouderde, informatie staat op www.iphie.org en de actuele informatie over de iE die ik bezocht heb staat op de IPHIE 2012 Wiki.

In het kort: het programma was heel interessant, de mensen van Minneapolis hadden het geweldig georganiseerd, en daarnaast was er een leuk sociaal programma. Ook was ik onder de indruk van de grootte van de campus daar.

Vakantie

En meteen twee weken vakantie! Mijn vriendin kwam na de studieweek ook naar Minnesota, en samen huurden we een auto en gingen we wandelen, kamperen, kano varen, rondkijken, etc. Het hele verhaal, plus foto’s en een video, staat op Mireille’s website.

Afstuderen AMC

Evert na het afstuderen

Na een weekje vervelende familie-omstandigheden had ik nog een week om op te ruimen en mijn afstudeerpresentatie voor te bereiden. Meer correct: niet afstudeerpresentatie, maar stagepresentatie. Echter, vele docenten spraken over “afstuderen”, ook al zou ik na afloop nog niet meteen het diploma uitgereikt krijgen. Het eindcijfer voor mijn wetenschappelijke stage zou bestaan uit een gewogen gemiddelde voor o.a. de scriptie, de werkhouding, de onderzoeksopzet, en de eindpresentatie. Met mijn eindcijfer van een 8,5 kan ik niet anders dan tevreden zijn. Behalve vriendelijke en erg complimenteuze woorden gaven de docenten me de waarschuwing dat eigenwijsheid een Januskop is; dat herinnerde me aan dezelfde waarschuwing die de hoge officieren me gaven tijdens het sollicitatiegesprek op de KMA (zie hieronder).

De diploma-uitreiking voelt als mosterd na de maaltijd, en zo kort na het afstuderen bij politicologie (in 2010) is het ook niet zo bijzonder meer. Ik heb besloten het diploma gewoon bij de balie op te gaan halen.

Na lange jaren studie, en nu zowel een Master of Arts Political Science, en een Master of Science Medical Informatics, gecombineerd met gemiddeld 20 uur werk per week als systeembeheerder, is het nu wel mooi geweest met studeren. Met mijn CV ben ik tevreden.

El Cid introductieweek

Daarna volgde een week helpen bij Molen de Put in Leiden. Daar had studentenvereniging Levitas een grote tent met veel kano’s geïnstalleerd, zodat tijdens de introductieweek van universiteit Leiden de eerstejaars konden proeven aan het kanovaren. Ik heb een aantal nachten op de spullen gelet, en wat her en der meegeholpen. Veel slaap heb ik niet gekregen! Maar het was prachtig weer, de avonden waren gezellig, en ik heb weer heel wat oude bekenden ontmoet.

De laatste avond was ik op Catena te vinden, waar ik ook nog (passief) lid ben. De meest ontspannen plek voor leuke feestjes! Deze keer was ’t een schuimparty. Zo sportief, spontaan en “into the wild” als Levitas is, zo creatief, hedonistisch, vrij, en bewust is Catena.

KMA reünie

KMA embleem

Ooit begon ik mijn opleiding na het VWO aan de KMA, de Koninklijke Militaire Academie. Al na zes weken kwam ik erachter dat ik geen militair was. Niet alleen kon ik slecht tegen (erg) weinig slaap wat problematisch was voor officierstaken tijdens oorlogsomstandigheden, en ook paste ik qua expressie slecht binnen de militaire cultuur. Camouflage daarentegen beheerste ik als één van de besten. Hoe dan ook, de luitenant die leiding gaf aan het opleidingspeloton gaf me goed de ruimte om zelf te ontdekken dat het mijn pad niet was. In mijn herinnering is de KMA een voortreffelijk instituut met een zeer goede opleiding en erg betrokken en gemotiveerde instructeurs, waar ik helaas net niet op mijn plaats was. Toch ben ik blij gewoond te hebben in het Kasteel van Breda en er veel geleerd te hebben — in die slechts zes weken, die wel intensief waren, maakte ik kennis met een voor mij compleet nieuwe wereld, en zeker achteraf kan ik constateren dat ik er veel nuttige dingen geleerd heb waar ik de rest van mijn leven wat aan heb.

Via via kreeg ik een uitnodiging voor een reünie van de lichting ’97. Ik ben blij er geweest te zijn; het is bijzonder om de gebouwen en terreinen weer te zien, en na 15 jaar toch weer gezichten te herkennen en herkend te worden. De sfeer in de Spijkerbar, gesitueerd in de gewelven onder het kasteel, was erg goed.

Een aardige anekdote, die velen zich herinnerden, betrof een voorval waarbij de luit vroeg of de sportbroek die ik aanhad wel of niet burgerkleding betrof. We stonden op de binnenplein in burgerkleding opgesteld, klaar om naar huis te gaan. Het broekje had ik ooit in een dumpshop gekocht, en was dus van origine militaire kleding, maar was als burger particulier aangeschaft. Dus wat te antwoorden? Ik probeerde dit uit te leggen, maar kreeg een vloek terug en moest een direct antwoord geven. “Burger, luitenant!” Dat heeft me geleerd simpele antwoorden te geven op simpele vragen. Het illustreert ook goed waarom ik als cadet faalde, maar van mijn lichting nu wel de meest opgeleide persoon ben — meer academicus dan militair, maar soms toch ook wat jaloers op de stevige en pragmatische houding van de andere voormalig cadetten. Nu ik mijn opleidingen afgerond heb, en weer op het Kasteel geweest ben, is de cirkel weer rond; en in het midden is een beetje meer zelfkennis gevonden.

Werk

En tenslotte: al voor mijn reis naar Minnesota nam een klein, gespecialiseerd bedrijf contact met mij op. Na drie casussen en een arbeidsvoorwaardengesprek heb ik hun aanbod aangenomen. Per 1 oktober zal ik als analist (50%) en datawarehouse medewerker (50%) starten. Omdat ik dit soms politiek gezien experimentele weblog een beetje gescheiden wil houden van mijn werk zal ik geen bedrijfsnaam noemen, maar volsta ik ermee dat ze interessante methoden ontwikkelen om integriteit en vertrouwen in de gezondheidszorg te verbeteren door o.a. zorgdeclaraties slim te analyseren.

Ik zal vier dagen per week gaan werken. Ik reserveer één dag in de week voor sport en verdere studie. Ook ben ik voornemens contacten te onderhouden op de faculteit van het AMC, waar ik mijn laatste studiejaren doorgebracht heb.

De komende weken

Sport, sociale dingetjes, lezen, schrijven. En hopelijk een Raspberry Pi uitproberen!

Reacties

✉ Marina op 2012-08-20

Hey, supermooi verhaal.! Ook leuk om je omzwervingen te lezen en heel mooi dat je de cirkel rond hebt kunnen maken ;).
Kortom, een erg illustratief verhaal voor de uitspraak dat wijsheid met de jaren komt ;).

✉ Emil Snijer op 2012-08-20

Ja dat doe je goed allemaal. En een leuk verhaal om te lezen. Toch vond ik je irritatie in het artikel dat roken dommer maakt leuker 😉

“Nee muts…. enz”


Deze blogpost werd in december 2022 overgezet van WordPress naar een methode gebaseerd op Markdown; het is mogelijk dat hierbij fouten of wijzigingen zijn ontstaan t.o.v. de originele blogpost.