Goedemiddag Mirjam

Mirjam Bikker heeft zich vandaag met een brief ¹ als nieuwe fractievoorzitter van de ChristenUnie gepresenteerd, onder de titel “Goedemorgen Nederland”.

We zien de weinig originele, zeg maar gerust fantasieloze groene riedeltjes:

• “Groen moest wijken voor grenzeloze groei.”
• “onze sloten zijn vies”

… maar geen woord over landbouw, visserij, stikstof, over hele sectoren in de klem.

Economie doet er niet toe, ze zet zich af tegen “grenzeloze groei”. Ook al hebben jongeren, volgens haar eigen woorden, schulden.

“Meer mensen zonder huis.” Maar massa-immigratie wordt niet benoemd. Dat groen moet wijken voor grenzeloze bevolkingsgroei van buitenaf, dat blijft onbenoemd. Het stikstofbedrog waardoor bouwprojecten stilvallen; geen woord.

Haar oplossing?

Mirjam wil bij mensen thuis dromen aan de ontbijttafel. Ze lijkt niet te beseffen dat de levensmiddelen op die tafel steeds duurder worden; en dat de voedselzekerheid afneemt, mede door toedoen van haar partij. Haar tafelgesprekken, haar “aan de slag”; het lijkt uit een andere wereld te komen. Een wereld van Haagse fratsen waar modder aan de poten onbekend is. Daar worden putten niet met scheppen gedempt, maar met poëzie. Daar worden rekenmodellen niet begrepen, maar voor beeldvorming ingezet.

Haar brief sloot ze af met “Als één #teamCU.” Er staat een heel team achter die inhoudelijke leegte. Dat zal dus wel stevige groupthink zijn, voor zover er sprake is van think.

Ook vandaag: een groep burgers en boeren is vertrokken vanuit Leeuwarden, om met trekkers en auto’s het hele land door te rijden in vier dagen tijd. Ze willen provinciehuizen bezoeken. De naam van hun actie draagt “De Grote Leugens Route”. Was het contrast tussen de praktijk en Mirjam’s dromen ooit groter? Is dat nog op te lossen met vooringenomen keukentafelgesprekken? Iedereen kan zich aansluiten bij die route; zelfs Mirjam…