Furor Teutonicus blog | over | volg | teuto | lyme | archief | doneer | todo
🕰️
  ⬩  
✍️ Evert Mouw
  ⬩  
⏱️ 4 min

Niet kapotbezuinigd

Zo’n anderhalf jaar geleden schreef ik over de staatsschuld:

Vooral in tijden van economische recessies kan een schuldenlast zwaar gaan wegen. Daarom vind ik het ook twijfelachtig om het verloop van de staatsschuld te indexeren tegen de groei van het binnenlands product.

En ik stelde voor flink te bezuinigen. Kennissen reageerden hierop dat de sociaal zwakkeren niet getroffen mochten worden en dat de economie niet “kapot bezuinigd” moest worden.

Nou, dat is precies wat ze in landen zoals Griekenland gedaan hebben. Niet bezuinigen, maar juist nog meer lenen om de economie aan te jagen. Met schitterend resultaat, kunnen we wel zeggen… een onbeheersbare schuld en het hele land naar de haaien. Voor de sociaal zwakkeren is er nu bijna niets meer.

Dezelfde redenatie zien we ook vandaag nog terug bij de PvdA. Ja, ook Nederland maakte schulden, en nu zijn de noordelijke landen van Europa in de problemen aan het geraken. Het is wat met die socialisten: je ramt ze keer op keer met de neus op de feiten, maar helpen doet het geen zier. Ik wacht nog steeds op een linkse politieke partij die de staatsschuld wel als een serieus probleem ziet en dit land toekomstbestendig en economisch duurzaam wil maken; in Nederland heb ik ’t nog niet mogen ontdekken.

Update: bezoek ook De Nationale Staatsschuld Meter

De euro in het huidige model is een uitdrukking van Europees socialisme. Geld van de sterke landen stroomt naar de zwakke landen; beloond wordt het ontwerp dat het slechtste presteert. Het willen redden van de euro kan zo uitmonden in de ondergang van het Europese project.

pleuro - Haagse Harry

Of nu nog uit de euro stappen een goede optie is, dat is lastig te bepalen. Optimaal was een vroege uitstap geweest. Inmiddels zitten we er tot onze nek in, en hebben we al aardig wat miljarden in het redden van de euro gegokt. Elk scenario — met en zonder de euro — is nu riskant.

Vervelend is het ook voor Europa. Een losse verzameling vergrijzende, linkse en in andere opzichten zwakke landjes gaan het niet redden te midden van een competitieve internationale arena. Het Eurosocialisme maakt Europa, door het niet-werkende te bevorderen, ook niet sterker. Er is al zoveel geïnvesteerd in staten die nu failliet dreigen te gaan! Zie bijvoorbeeld onderstaande figuur. Veel van die bedragen zijn omgezet in “investeringen”, lees: in het sponsoren van niet-werkende systemen, waardoor die bedragen getransformeerd zijn tot nationale schulden.

EU Zahler und Empfaenger 2008

Opvallend is wel de positie van Italië. Die hebben het een poosje dus best goed gedaan. Hun huidige probleem heeft veel te maken met de hoge staatsschuld van het land. In 2008 was ook Ierland nog een netto betaler. Gezien die historische data mogen we, als we optimistisch zijn, dus enige hoop koesteren voor beide landen. Mits ze keihard saneren en hun staatsschuld afbouwen.

Ook opvallend is de positie van Griekenland in 2008… commentaar lijkt me overbodig.

De huidige crisis is niet alleen een test voor Europa, het is ook een test voor de Westerse zogenaamde democratie, ons politiek-economische systeem. Ook de VS hebben een forse schuld, sinds vandaag over de 100% van hun BBP. China lijkt echter redelijk stabiel, voor zover dat mogelijk is. China heeft niet alleen een goede controle over de eigen staatsschuld, maar heeft ook enige controle over de eigen financiële sector. Dat laatste is in Westerse landen lastig, omdat democratische landen die directe politieke controle op hun banken uitoefenen meestal de verleiding van monetaire financiering met bijbehorende inflatie niet kunnen weerstaan.

'Greece-ing" the Wheels of Commerce: Is America Destined for a Greek Style Collapse?

🔗 https://youtu.be/N4hqSFDghAs

Vandaag dus geen oplossingen. Het wordt op een houtje bijten. Dat vraagt een mentaliteitsverandering — waarom maken we eigenlijk nog steeds schuld? Waarom wil het CDA lenen en de staatsschuld vergroten om ontwikkelingshulp te kunnen blijven geven? (Antwoord: niet uit naastenliefde, maar omdat veel CDA-ers in leuke NGO’s werken.) Waarom denken veel linkse partijen nog steeds dat staatsschuld niet zo’n groot probleem is? (Antwoord: hun kiezers willen nu geld, want het is “eerlijk” als de overheid het geld van anderen aan hen geeft.) Waarom offeren we alles op voor de euro? (Antwoord: heilig geloof in Europa.) Waarom is de hypotheekrente-aftrek onbespreekbaar? (Antwoord: hebzucht VVD-ers.) Waarom bouwen we voor miljoenen ecoducten voor wat niet meer dan een groot park is? (Antwoord: invloed debiele natuurhippies.) Waarom blijven we een veel te vette overheid met -tig bestuurslagen en adviesraden sponsoren? (Antwoord: een heleboel gevestigde belangen, vervlochten met de macht.)

Op al die vragen is het werkelijke antwoord: omdat we als samenleving, als volk, vastgeroest zitten, intern verdeeld zijn en omdat onze oude handelscultuur nu flinke concurrentie heeft van cultureel marxisme. Het diepste probleem is cultureel. Ik hoop het niet, maar straks krijgt die Oswald Spengler toch nog gelijk met zijn Untergang des Abendlandes.

Echter, politiek is er nog van alles mogelijk. Als we ergens juist niet vastgeroest zitten, is het wel voor wat betreft onze stemkeuze. De “electorale volatiliteit” is hoog. Een partij die staat voor weinig conventionele oplossingen maakt binnen die beweeglijke ruimte een goede kans op veel stemmen als kiezers zich onzeker gaan voelen over oude en vertrouwde zekerheden, partijen en instanties.

Reageren kon op Artikel 7, maar helaas lijken de reacties daar verloren te zijn gegaan als gevolg van hun laatste update.


Deze blogpost werd in december 2022 overgezet van WordPress naar een methode gebaseerd op Markdown; het is mogelijk dat hierbij fouten of wijzigingen zijn ontstaan t.o.v. de originele blogpost.